„Absolwenci” – Erich Segal

Tytuł: Absolwenci
Autor: Erich Segal
Rok wydania: 2000
Wydawnictwo: Zysk i S-ka
Liczba stron: 575

„Absolwenci” to powieść o studentach a następnie absolwentach jednej z najbardziej prestiżowych uczelni, jaką jest Harvard. Uniwersytet ten to skupisko ambitnych (a czasem i nad ambitnych) studentów, z których każdy dąży do osiągnięcia najwyższych szczebli w karierze zawodowej. Autor skupia się na losach pięciu wyrazistych postaci.

Danny Rossi - utalentowany muzyk, Jason Gilbert – bijący wszystkich na głowę tenisista, George Keller – pokładający nadzieje w karierze politycznej, Ted Lambros – uzdolniony filolog angielski i wreszcie Andrew Eliot – arystokrata z rodziny, w której każdy kończy Harvard. Jak potoczą się ich ścieżki życia? I czy na zjeździe absolwentów będą mogli pochwalić się sukcesami, o jakich marzyli za czasów studenckich?

„Absolwenci” to książka, którą czyta się przyjemnie i dosyć szybko mimo nieco zatrważającej liczby jej stron wynoszącej nieomal 600. Pierwsza część odnosi się do czasów uczelnianych. Autor, który notabene sam ukończył Harvard, świetnie przedstawił atmosferę panującą na tej uczelni, relacje między studentami, niepowodzenia jak i sukcesy, rozczarowania a i chwile radości, a także walkę o to, by wybić się i stać się najlepszym z najlepszych.

Kolejna najdłuższa część przeznaczona jest na opis losów studentów po ukończeniu Harvardu rzuconych na głęboką wodę, jaką jest życie. Tu autor stawia nas przed pytaniem, czy możliwy jest znaczny rozwój kariery zawodowej przy równoczesnym zachowaniu szczęśliwego życia rodzinnego. Jak wiemy nie można mieć szczęścia we wszystkich dziedzinach, także i cena, jaką trzeba zapłacić za powodzenie w pracy jest wysoka. W książce poruszany jest również problem żądzy sukcesów, która potrafi ludzi niegdyś nieśmiałych i niepewnych siebie zmienić w zapatrzonych w siebie megalomanów, dążących po trupach na szczyt kariery.  

Ostatnia, najkrótsza część dotyczy zjazdu absolwentów rocznika 58 dwadzieścia pięć lat później, na którym spotykają się najwybitniejsi ludzie, by wspomnieć lata studenckie i dowiedzieć się kto co osiągnął.

To, co nie podobało mi się w książce, to opis przygotowań wojennych i samej walki, który mnie osobiście nudził. Jednak poza tym całość oceniam na plus. Uważam, że książka zasługuje na miano bestselleru, jaki otrzymała. Może nie jest powieścią głęboką, a łatwą i przyjemną, jednak mnie osobiście przypadła do gustu. Uważam, że jest świetnym motorem umożliwiającym sentymentalną podróży do lat studenckich i wspomnień z nimi związanych.